Όταν θα κείτεσαι νεκρή θα κείτεσαι ανύπαρκτη
κι ούτε πια ανάμνηση για σένα ούτε καμιά νοσταλγία
ποτέ δε θα υπάρξει γιατι δεν μετέχεις στις Πιερίας τα ρόδα.
Μα και στου Άδη τα δώματα ανύπαρκτη θα γυρνάς με τις μαύρες
σκιές των νεκρών, ένα τίποτε.
Σαπφώ
Νομίζω ότι οι νεκροί δεν είναι απόντες, είναι αόρατοι. Τουλάχιστον αυτό μου είναι πιο εύκολο να το πιστεύω.
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
(Με) τα πάντα rire
Δεν θα είχε νόημα αν οι νεκροί χάνονταν. Όσο κοινότοπο και αν ακούγεται, το ότι έζησες μαζί τους αρκεί για να πεθάνεις μαζί τους. Όταν λοιπόν αυτοί απαρνούνται το (νεκρό) σώμα τους, ζουν μέσα σε αυτούς με τους οποίους μοιράστηκαν τις μέρες τους.
abey, άσε τα μαθήματα και γράψε. Βλακείες λέγαμε χτες. Γράφε γράφε γράφε. σε αφήνω με την ευχή που δίνω πάντα.
Να ακούτε, να διαβάζετε, να γράφετε!!
But please don't cry
Δημοσίευση σχολίου