Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007
Είναι απίστευτο πως κάποια πράγματα στα οποία ο περισσότερος κόσμος δεν δίνει καν σημασία, μπορούν να σε επηρεάσουν χωρίς καν εσύ να το θέλεις ή να το περιμένεις. Είναι μερικά γεγονότα που κάποιοι τα προσπερνάνε αδιαφορώντας, άλλοι σταματούν να ρίξουν μόνο μια ματιά και άλλοι τα κάνουν μέρος του εαυτού τους και μαθαίνουν να ζουν με αυτά. Τα πάντα γύρω μας είναι σχετικά και εξαρτάται το πως θα μας επηρεάσουν από τον χώρο και τον χρόνο. κυρίως από τον χρόνο. Είναι τόσα τα γεγονότα που με έχουν επηρεάσει, άσχετα με τη δική μου ζωή και πορεία και που όμως δεν σταματώ να τα σκέφτομαι. Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω και να κάνω και φοβάμαι, τόσα που δεν μου επιτρέπονται, που αισθάνομαι ότι δεν έχω δικαίωμα ούτε να τα σκέφτομαι. Πράγματα που θα 'θελα να είναι μέρος της ζωής μου και που όμως κάθε φορά που προσπαθώ κάτι μοιάζει τόσο αφύσικο, σαν να υποκρίνομαι. Σαν να προσπαθώ να κλέψω κάτι που δεν μου ανήκει, χωρίς να με καταλάβουν. Πράγματα τα οποία δεν τολμάω πολλές φορές να κοιτάξω, πόσο μάλλον ν' αγγίξω. Πράγματα που έχω σκεφτεί ότι μπορεί να μην αξίζω, ότι ίσως τελικά δεν είμαι αυτή που νομίζω. Αυτά τα πράγματα με επηρεάζουν και ας μην βρίσκονται μες στην καθημερινότητά μου. Μ' αυτά τα πράγματα μαθαίνω να ζω. Αυτά κρατάω μέσα μου και αυτά φυλάω να μην τα χάσω. Και αυτά συνεχίζουν να με προσπερνούν και εγώ να τα ακολουθώ και να υποκρίνομαι ότι μπορώ να τα προφτάσω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
η ζωή έχει την ταχύτητα που της δίνεις. Φαντάζομαι ότι βάζει πολλά ο νους σου για το τι επιτρέπεται να κάνεις και όχι. Ευτυχώς, μπορείς να μιλάς για αυτά, να απολαμβάνεις το γεγονός ότι δεν τα κρατάς κρυφά και την ασφάλεια του ότι ποτέ δεν χρειάστηκε να τα κάνεις.
το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μιλήσεις για αυτά, dear abbey.. Και αυτό, ή σε κάποιο αγαπημένο ή φιλικό σου πρόσωπο, ή από το blog σου
Δημοσίευση σχολίου